कस्तो हीरा पायौ तिमीले ...

गुमायौ या केही पायौ हिसाब छैन बाँकी
गन्तब्यमा तिमी लाग्यौ दोबाटोमा मलाई राखी
भाचिएछ तिम्रो मन आएन नि पलाई
कस्तो हीरा पायौ तिमीले मेरो मुटु जलाई


जे गर्यौ ठिकै गर्यौ बाच तिमी हाँसी
म बसौला जिन्दगीमा अधुरा यि रहर साची
वारुदको भट्टी भित्रै किन कोर्यौ सलाई
कस्तो हीरा पायौ तिमीले मेरो मुटु जलाई

चाँदनिको चौघेरामा कालो बादल लगाइ
नदिउ पनि कसरी म मागेपछी बिदाइ
हाँस खेल ठट्टा गरे जस्तो लाग्यो मलाई
कस्तो हीरा पायौ तिमीले मेरो मुटु जलाई

Comments

Yumesh Pulami said…
..... rahar laagdaa ..prastuti ....prabin ji. keep it up. thanks.
February 22, 2009 at 12:21 PM
Post a Comment

Popular posts from this blog

Image
SHREE ANNAPURNA SECONDARY SCHOOL   La scuola si trova   Villaggio CHHAPTHOK nella comune di KHARI. CHHAPTHOK si trova circa 130 km da kathmandu nella provincia di Dhading zona centrale del Nepal. Il sistema scolastico in Nepal si divide in due cicli. Il ciclo di base ed il ciclo superiore. Il ciclo base comprende la scuola elemetare(1-5) e la scuola secondario(6-8) o(9-10). La scarsità di risorse ,la qualità delle personale scolastico, ingiustizie sociali(sesso, appartenenza   alle caste, classi di reddito) che rendono difficile dare un instruzione di qualità, e stanno diventando una sfida non solo per mio villaggio ma anche tutto in Nepal. In Nepal un comune è costituito 9 piccoli villaggi. Questa scuola studiano circa 300 ragazzi di 2 villaggi. Si studia fino 10° anno.   Ci sono una decina di   insegnante e una persona per il servizio. La scuola è statale pero maggior parte di insegnante fanno un lavoro precario. Due piccoli villaggi ha quasi 2000 persone. Ogni casa s
Read more

गजल : निल्नु न ओकल्नुको...

निल्नु न ओकल्नुको, गाँस भो यो जिन्दगी कतै काम नलाग्ने, पलाँस भो यो जिन्दगी दिक्क लाग्न थालेको छ, आफ्नै जीवन देखी सुन्दर वस्ती उडाउने, वतास भो यो जिन्दगी ओठ कलेटी परेको छ, कान्ती छैन अनुहारमा छैन कती हाँसो खुशी, उदाँस भो यो जिन्दगी अबुझ ईश्यालु, म थिए रे त्यतिबेला दुनिँया भन्छ आज, उपहाँस भो यो जिन्दगी आपत बिपत परिराछ, तिमी टाढा भएदेखी हुन बाँकी केही रहेन, सत्यानास भो यो जिन्दगी
Read more

फर्कदै छु

पश्चिमी क्षितीज पहेलिएर घाम अस्ताउनै लाग्दा आज पनि तिम्रो सम्झनामा चसक्क छाती दुखेर आयो सपनी पनि नराम्रो देखेको छु मन त्यसै डराइ रहेको छ खोइ धेरै दिन बितिसके न कुनै खबर पठाउछौ न फोनमा नै भेटिन्छौ थाहा छ मेरी प्रियतमा मेरो अनुपस्थितिमा समाजले तिम्रो चरित्र माथी औंला उठाउदै होला आफन्त भन्नेहरुले नै नानाभाती कुरा काट्दै होलान तिमी चुपचाप यी सब सहदै छौ हजार पिडाहरु लुकाएर हाँसोको अभिनय गर्दै छौ अब त बर्षा लाग्यो बाली लगाउने बेला कामको बोझले कति थकित बन्दैछौ होला रातभर जवानीले काउकुती लागाउछ होला कति रात अनिदै ढलेका पनि होलान हाम्रा ती सगैका सुमधुर रातहरु, अनी एक अर्काको आलिङगनमा एक भई कसिएको झझल्कोमा मेरा पनि प्रत्येक पलहरु छटपटीमै बित्दै छ आजभोलि यहाँ सबथोक छ र पनि म रित्तो छु, सम्पन्नता छ तर सुख छैन, यहाँ मेरो मात्र छ हाम्रो केही छैन तिमी बिनाको यो दुनियाँ साँच्चै अकल्पनिय, अशोभनिय र अनियन्त्रित बन्दै छ मेरो त्यसैले आफुलाई सम्हाल्न फेरी अतितको स्मरण ताजा गराउन तिम्रै काखमा हास्न, नाच्न, रमाउन हाम्रो मायाको सुन्दर फुल फुलाउन आफ्नै संसारमा चाडै
Read more