केल्ले सक्छ चिस्याउन



सकिन नी कसैगरी तिमीलाई बुझाउन
बर्षिरहन्छ आँशु मेरा सिरानी भिजाउन
भुकम्प नै नआइकन जीवन ढलेपछी
केल्ले सक्छ चिस्याउन मुटु जलेपछी

नहाँस भन्यौ हाँस्ने मुख सीईदिए
पिउ बिष भन्यौ खुशिसाथ पीईदिए
आगोलागी बिना नै दिल बलेपछी
केल्ले सक्छ चिस्याउन मुटु जलेपछी

हजार बिन्ती गरे सुनेनौ केही गरि
आखिरमा बनाइ छाड्यौ चुरा चुकेसरी
बिना बतास यता उता मन चलेपछी
केल्ले सक्छ चिस्याउन मुटु जलेपछी

हिड्दिन भो पैरो गाको बाटो भन्दा भन्दै
बाहिर टाली हिड्यौ भित्र खाडल खन्दै
कुराएर दोबाटोमा बाटो बदलेपछी
केल्ले सक्छ चिस्याउन मुटु जलेपछी

Comments

Popular posts from this blog

गजल : निल्नु न ओकल्नुको...

फर्कदै छु