मनका कुरा

तिम्रो आफ्नै बिश्लेषणहरु होलान, विवेक सम्मत निर्णय गर्ने चेतना पनि छ होला, अनी तिमीसँग पनि विगत, वर्तमान र भबिश्य होला मेरो जस्तै होइन? तिमीले भनेजस्तै जीवन न हारजित हुने खेल हो , न परिक्षा लिएर छुट्टाउने पास फेल नै हो जीवन त आत्मियता को संगम हो जहाँ संसार जित्न सकिन्छ, संसार बिर्सन सकिन्छ। होला तिम्रा आफ्नै निर्ष्कषहरु' मैले हारे भन्ने' तर तिमीसँग एउटा प्रश्नगर्छु तिमीले हार्दा के, कती, कसरी र कस्ले जित्यो?
मैले तिमीलाई आजसम्म बुझाउन सकिन र तिमीले पनि कहिलै मलाई बुझ्नै खोजिनौ,कमजोरी मेरै होला स्प्रष्ट रुपमा, सरल भाषामा मनका सबै कुरा तिमीलाई भन्न नसक्नु तर आज मसँग एउटा दुखेसो छ , मैले कहिलै नराम्रो भनेको छु तिमीलाई? केही नराम्रो गरेको छु? के मैले तिमीलाई अपनाउदिन भनेर कहिले भनेको थिए? तिमीलाई पनि थाहा थियो र छ पनि मेरो परिवार ले हाम्रो सम्बन्ध लाई स्विकार गर्दैन भनेर तर मैले यि वास्तविकता तिमीलाई भन्दा तिमी यसलाई मेरो कमजोरी भन्छौ भने मैले के गरु? तिमीले पनि त आफ्नो बाटो सजिलो बनाउन मेरो परिवारसँग प्रतिशोध नभै प्रेमको व्यवहाँर गर्न सक्थियौ र सक्छौ पनि तर किन तिमी यस्लाई अपमान को संज्ञा दिदैछौ? मेरो परिवारमा तिमी आफ्नो अपमान हुन्छ भनेर केटाकेटी कुरा गर्दै छौ। तिमी असल बनन तिमीलाई मेरो परिवारले सम्मान दिन्छ अपमान होइन नानु।
तलाई काट्छु, मार्छु भन्ने शत्रुहरु त एकदिन मलाई चाहिन्छ भन्ने प्रबिणलाई २० औ बशन्तको चिनाजानी, कयौ अप्ठयारा खुड्कीलाकी सहयात्री , बर्शौ बर्षको घनिश्ठता, हिर्दय देखी जन्मिएको प्रेम, हजारौ क्षणहरु कलजयी भएर हिर्दय भित्र सरीसकेको कोमल बिरुवा काम नलाग्ला र ?