संगम

सुमन बँगाले + प्रबिण थापा साँझपख एकान्तमा याद बनी आउछौ सधै मुहार बदली प्यार बनेर सताउछौ सधैं भाचेर डाली फूल चुडेर चुल्ठो सजाउनेले बासुरीको मधुरीमा सुर बनी गाउछौ सधै कहीले माया साचो त कहीले झुटो तिमीलाई बिझ्योकी मुटु भनी सियोले घाउ लाउछौ सधै रातभरी हुरी चल्दा ठेगान नहुदा बासको एकमुठी स्वास लिन निदरीमा धाउछौ सधै छलकपट पापी मनको दैबले नै जानोस पिडा दु:ख र दर्दमा मात्र किन छाउछौ सधै