नसोचेको भइदियौ

किन ठीक्क पार्छौ अब सान्त्वनाको तुना बानी
फलाम दिन गार्हो मान्यौ हुँदा हुँदै सुनको खानि
मलाई पाखा लगाएर तिमी बन्यौ भाग्यमानी
नसोचेको भइदियौ रहिछौ सार्है बेइमानी

सधैंभरी नयन मेरो बनाएर पानी पानी
आकाशीयौ धर्ती छोडि क्षितिजमा पुग्न भनी
शंका लाग्यो आज मलाई यस्तै हो कि तिम्रो बानी
नसोचेको भइदियौ रहिछौ सार्है बेइमानी

हिंड्ने चाह थिदै थेन त्यो बाटोमा लग्यौ तानी
विजयको दौडमा लाग्यौ मेरो माया सस्तो ठानी
मैले भुल गर्या होइन तिमीले गर्यौ जानी जानी
नसोचेको भइदियौ रहिछौ सार्है बेइमानी

Comments

Popular posts from this blog

गजल : निल्नु न ओकल्नुको...

फर्कदै छु