गजल

बिर्सिएर मलाई अन्तै जीवन मोड्ने भए
विश्वासमा किन राख्यौ अर्कै नाता जोड्ने भए

दुई आत्मा हामी एक यस्तै यस्तै नानाभाती
दुनियाँमा किन भन्यौ आज मुटु फोड्ने भए

जीवनभरी साथ दिन्छु तिमीलाई भनि भनि
किन खायौ वाचा कसम आखिर तोड्ने भए

तिम्रो बाटो तिमी एक्लै अघि बढे हुन्छ भन्दा
हात समाइ किन तान्यौ बीचमै छोड्ने भए

मर्न किन दिएनौ सानु प्रबिणका आशहरु
पराइको बगैचामा फुलहरु गोड्ने भए

Comments

prabin jee namste! ati mitho gajal .. ekdamai raamro laagyo.aba tapaaiko blagamaa nirantar aaune prayas garne chhu .
happy xmass and new year2010.

Popular posts from this blog

गजल : निल्नु न ओकल्नुको...

फर्कदै छु