संगम

म भाग्दै छु आफ्नै जिन्दगी देखि नमजासग लखेटिरहेको छ यो जिन्दगीको चोटहरुले। भाग्दा भाग्दा थकित बनेर प्रेम,यौन,सम्बन्ध सबै गौण लागिरहदा फेरि इश्वरले अन्याए गरे बाबालाई सदाको लागि हामिबाट चुडेर। साँच्चै सन २०११ ले जिन्दगीलाई जोड्नै नमिल्ने गरि च्यात्यो,टुहुरो बनायो अझै बाँकी छ हेर्दै जाउ के के गरेर कसरी अस्ताउला यो निर्दयी बर्ष। धेरै दिन भयो ब्लगको भित्ता नपोतेको पनि लेख्ने बिषय बस्तु नभएर पनि होईन। धेरै कुरा मन भित्र हुदाहुदै पनि मनमा बिर्को लगाएर टुलुटुलु आफ्नै जिन्दगीको तमसा हेर्दै म कहीले भक्कानिएर रोए त कहीले पागलसरी खित्का छोडेर पेट बाउडिने गरी हाँसे पनि। धेरै पिडा हरु बीच पनि आज म अलिक खुशि नै छु किनकी करिब ५ बर्ष अगाडी हराएको डाएरी आज भेटिएको छ। बहिनि सुमित्रा श्रेष्ठ लाई हिर्दयदेखी धन्यबाद सुरक्षित रुपमा डायरि राखेर फिर्ता गरिदिनु भएकोमा। १० बर्षे जनयुद्धले चरम उत्कर्ष लिदै गर्दा तत्कालिन देउवा सरकारले २०५८ मंसिर ११ मा संकटकाल घोषणा गरेपछी देशले रगतको होली खेलेको थियो यहि परिबेशलाई समेट्दै त्यसबेला मनमा लहरिने भाबनाका शब्दहारहरु जे जस्ता थिए मेरा सानो मनले जे सोच्यो,जे देखे मेरा ...