शान्तिको युगिन गीत गाउला

२०५९/६० तिरको रचना हो मेरो, डायरिको पानामा मात्र कति सजाएर राख्नु त्यसैले पस्किए हजुरहरुसामु प्रबिधी को यो सुलभता उपयोग गर्दै स्विकार्नुस!


मेरि प्रियतमा झन्डै
दशक बित्न लागिसक्यो
तिम्रो र मेरो भेट नभएको पनि
माथी डाँडाको चौतारी
गत सालको हुरीले ढाल्यो
बाटो मुनिको पधेरो
यसपालीको खडेरीले सुक्यो
हाम्रो प्रेमको निशानीले
दशौ बशन्त पार गर्नै लाग्यो
तर किन तिमी फर्केनौ?
म भित्र तिमी फर्कने
झिनो आशा पलाएको छ
त्यसैले,
अबत फर्क मेरि प्रियतमा
अतितका दर्दिला घाऊहरुमा मलम लगाएर
बिना डर बिना संकोच
गलामा गला जोडेर
शान्तिको युगिन गीत गाउला!

आज तिम्रै तिर
कोलाहाल मच्चेको छ रे
हिजो लादेनको घर पोलियो
आज सद्धामका बस्तीहरुमा
आगो सल्काइदै छ रे
त्यसैले फर्क मेरी प्रियतमा
धुवाको मुस्लोले सगर कालो भएको बेला
मान्छेका रगतले सागर राताम्मै भएको बेला
गलामा गला जोडेर
शान्तिको युगिन गीत गाउला!!

आँखा बन्द भएको बेला
आफ्नो भन्ने कोहि नभएको यो घडिमा
आकाश फुट्दै छ
धर्ति भासिदै छ
विश्वाश टुटेको समय
कर्तब्य भुलेको यो पल
आफ्नै घर जलिरहेको बेला
आस्था ढलेको बेला
म कति कमजोर भएको छु
त्यसैले,
तिमी र म मिलेर एउटा सानो कुर्वानी गर्न
धर्ति र आकाश जोड्न
समतामुलक समाज निर्माण गर्न
फर्क न फर्क मेरि प्रियतमा
गलामा गला जोडेर
शान्तिको युगिन गीत गाउला!!!



Comments

Popular posts from this blog

गजल : निल्नु न ओकल्नुको...

फर्कदै छु