संगम

भन्छिन आज माया गर्न जानिन रे मैले उनी माथि कर्के नजर हानिन रे मैले लजाउदै रातो भई गोधुलिमा भेट्न आउँदा मेरो समिप आउ भनी तानिन रे मैले जुन टिपी ल्याउन सक्छु तिम्रो लागि भनी प्रिती गास्ने नौलो चलन धानिन रे मैले भुलेर उनको मुस्कानमा स्पर्श बिनानै कुनै क्षण अगालोमा बानिन रे मैले जल्दो बल्दो जवानी,तृष्णा मनको मेटाउन जाबो एक रात सगै काट्न मानिन रे मैले

पुराना यादहरु बल्झी बल्झी फर्कदै छ आफ्नो मन आँफैसग दुर दुर तर्कदै छ पिडाको भुमरिले शान्ती छैन मनमा थाहै नपाई अनायसै, आशु दर्कदै छ अन्जानमै कहिकतै गल्ती भै हाल्योकी मिठो बचन बोल्दा पनि रिसाएर झर्कदै छ बरबराउछु पागलसरी एकान्त भित्र पनि छिन छिनमा बेहोस हुन्छु मुटु थर्कदै छ अनौठा सपनाहरु देखिराछु आजभोलि अनर्थ हुन होकी छाती मेरो चर्कदै छ

विश्वाश मर्‍यो अबिश्वासको जरा मौलाउँदै छ मेरो प्रेम, कथा भयो हल्ला फैलाउँदै छ ठान्यौ तिमीले अहोभाग्य अरुलाई चोट दिनु सुन्दर एउटा बस्तिमाथी स्तब्धता छाउँदै छ मुलबाटो भुलीगयौ स्वार्थको ओरालोमा मरुभुमिमा मुल फुटाउछु भनी बौलाउँदै छ आश्वासनका खोलासगै तिमी बगेपछी फूल फूलाउँछु पत्थरमा भन्दै टोलाउँदै छ पर्दाफास भो सबको सामु चरित्रमा दाग लाग्यो खुच्चिम भन्दै शत्रुले नि ताली बजाउँदै छ

सुन्दै छु कता कता नयाँ जीवन थाल्दै छौ रे उमङ्गका बाटाहरुमा पाइला चाल्दै छौ रे बुझ सानी चोखो माया पाइदैन जताततै आत्मा मिल्ने हिर्दयलाई टुक्राएर फाल्दै छौ रे नक्कली खेल जितेपनी सत्य कहिल्यै लुक्दैन सुन बनाउन भनेर पित्तल गाल्दै छौ रे अबश्य पश्चतापको भुमरीमा पर्छौ एकदिन नयाँ बिउ रोप्न भनी पुरानो रुख ढाल्दै छौ रे भताभुङ्ग होला सबै प्रतिशोध साँची हिड्दा आफ्ना सारा कुक्रिती लुकाउन टाल्दै छौ रे

फुल भनेर म काँडालाई, नसमाए हुन्छ मरुभुमिमा मुल फुट्दैन, नरमाए हुन्छ दाँया बाँया केही कतै, नभएको जोगिसँग केही पाउने स्वार्थ बोकी, नधाए हुन्छ हिर्दयमा माया सारी, परेली भिजाउदै एकान्तमा सम्झिएर, नहराए हुन्छ सुखमा हुर्केकी, हजार चोट सहनलाई बोझिलो यो जिन्दगीमा, नआए हुन्छ दुनियाँको रित नै हो, बलेको आगो ताप्ने हाम्रो साईनो बिट मार्न, नलजाए हुन्छ

फ़ुल्नै नपाई कोपिलामै, झरे कति कति किनार लाग्न नपाउदै, सपना टरे कति कति स्वतन्त्रता, परिबर्तन, शान्तिका नाममा बन्द हड़ताल आन्दोलन, गरे कति कति गास बॉस कपास, समानाताको कुरा गर्दै उसका झुटा आश्वासनमा, परे कति कति दायाँ बायाँ केहि सोचिन, जे परेनी अघि बढे केहि भएन कहिल्यै उसलाई, म मरे कति कति छाती माथी लाठी थापी, रुन्थे ऐया भन्दै मेरा चोटमा उसका दशा, टरे कति कति

जानेहरु गएपनी छोडी धेरै टाढा फुल फुल्ने बगैचामा फुले पनि काँडा हाँसो खुशी सबै चोरी आँशु दिएपनी मन बुझाउला कर्म मेरो यस्तै रैछ भनी किनार छोडि नदी अर्कै बाटो हिडेपनी रुख चढाइ बन्चरोले फेद गिडेपनी बिबसताको दोष देखाइ माया छुटेपनी मन बुझाउला कर्म मेरो यस्तै रैछ भनी हेर्नै नपाई दर्पणको शिंशा फुटेपनी आउने जाने सम्बन्धको बाटो टुटेपनी दृश्यहरु हेर्नै नपाई आगोलागी डढेपनी मन बुझाउला कर्म मेरो यस्तै रैछ भनी टिप्नै नपाई प्रतिक्षामै फुल झरेपनी गर्भ भित्रै कल्पनाको भ्रुण मरेपनी छात्ती भित्र बेदनाको गाठै गाठो परेपनी मन बुझाउला कर्म मेरो यस्तै रैछ भनी

गएराती एक्कासी म, झस्किएको थिए व्युझिएर बिछ्यौनामा, मस्किएको थिए रक्तसंचार बढीराथ्यो, खुशीको सिमा थेन वरीपरी तातो श्वासमा, हस्किएको थिए सम्झना ताजै छ, यस्तै के के भन्दै थिइन भएभरको सर्बस्व नै, पस्किएको थिए हुन बाँकी केही रहेन, उनको मेरो बिचमा क्षणभरमै शिथिल बनी, खस्किएको थिए सपनिको तरङगनि ,कती मिठो हुदो रहिछ अगालोमा उनलाई कसी, चस्किएको थिए

आफ्नै पनमा ढुकढुकिले, गीत गायो आज उराठिलो शिशिर पछी, बहार छायो आज धेरै पछी पत्र पाए, पटक पटक पढे तिम्रा शब्द शब्दमा, मन रमायो आज अनेक शंका पापी मनले, नगरेको होइन भएभरको सबै सबै , डर हरायो आज अचम्म लागिराछ , हर्ष को सिमा छैन बिहानिले सुनौलो, फुल फुलायो आज चोखो माया पाइने रहिछ, चोखो मनले गरे मिठो अतित घुमिफिरी, फर्किएर आयो आज

सम्हालिन सकिन मनको बाध फुट्यो हजुर उनको मेरो सम्बन्ध आजै देखी टुट्यो हजुर चैत्र मासको खडेरिमा आँखाभरी वाढी आयो नचाहेरै उनलाई खुशी मलाई पिंडा जुट्यो हजुर जिन्दगीको गोरेटोमा सँग सँगै हिड्छौ भन्थ्यौ बिच बाटामै उनको हात र मेरो हात छुट्यो हजुर रमाइलो संसार थियो कालो वादल छाइ आयो अनायसै आजफेरी असिनाले चुट्यो हजुर अब सधैं हास्छु मात्र दु:ख दुर गयो भन्थे मेरा सबै खुशीहरु कुन पापिले लुट्यो हजुर

हिजो आफ्नै सोच्ने मन टाढा भइदिएछ पराइको जाली माया गाढा भइदिएछ जे पनि तिम्रो लागि गर्न सक्छु भन्ने मन अनायसै मुटु घोच्ने काडा भइदिएछ खै के भनु के गरौ आफुसँग केही छैन आखिर सपना टुटाइदिने अग्लो डाँडा भइदिएछ केही चाँहीदैन तिम्रो माया भए पुग्छ भन्थौ तर आज मेरो माया थोत्रा भाडा भइदिएछ वालापनै नभोगी जवानी बने जस्तै आफन्तको संसार बिर्सी छाडा भइदिएछ

तिमी थियौ म थिए , कती सुन्दर संसार थियो साच्चै भन्दा भगवानको , अनमोल उपहार थियो तिमी मुस्कुराउथ्यौ म भित्र चमक छाउथ्यो यूगौ युग नरित्तिने, मायाको भन्डार थियो कहिले तिम्रो कहिले मेरो रिसाउने पालो हुन्थ्यो निस्कर्षमा एक हुन्थ्यौ एउटै बिचार थियो सम्झना ताजै छ , अझैपनी यो मनभरी सगै खेली बिताएको पलहरु हजार थियो सकिएन उद् घोष गर्न, समाजको बन्धन तोडी मैले तिमीलाई तिमीले मलाई गर्ने माया अपार थियो

भन्ने ठान जिन्दगीमा यस्तै लेख्या रैछ खुशी पाउने दोबाटोलाई काँडे तारले छेक्या रैछ जे जे पर्छ आफ्नो भागमा भोग्दै जानु पर्ने दु:खै दु:ख पाउन भनी हामीलाई हेप्या रैछ चोटै चोटले सताइरह् यो खुशी कहिल्यै छाएन हाम्रो माया प्रितीलाई नै संकटले चेप्या रैछ राम्रो होस् भनेर संसारकै भलो जप्थ्यौ पवित्र यि आत्माभित्र कस्तो खोट देख्या रैछ इश्या गरे भगवानले कहाँ जानु शरण लिन ममताको धरातालमा कठोरताले टेक्या रैछ

निल्नु न ओकल्नुको, गाँस भो यो जिन्दगी कतै काम नलाग्ने, पलाँस भो यो जिन्दगी दिक्क लाग्न थालेको छ, आफ्नै जीवन देखी सुन्दर वस्ती उडाउने, वतास भो यो जिन्दगी ओठ कलेटी परेको छ, कान्ती छैन अनुहारमा छैन कती हाँसो खुशी, उदाँस भो यो जिन्दगी अबुझ ईश्यालु, म थिए रे त्यतिबेला दुनिँया भन्छ आज, उपहाँस भो यो जिन्दगी आपत बिपत परिराछ, तिमी टाढा भएदेखी हुन बाँकी केही रहेन, सत्यानास भो यो जिन्दगी

भो तिमीले नै जित्यौ, फेरी मेरो हार भयो उदास थियो यो जिन्दगी,झनै बढी भार भयो सजाउथे सपनाहरु, नयनको बाटो भरी ब्युझेपछी मर्नु पर्ने,सपना देख्नु बेकार भयो अजम्बरी रहन्छ, हाम्रो चोखो प्रिती भन्थे आखिर कहिल्यै नभेटिने,नदिको दुई किनार भयो पिंडा भित्र हाँसी हाँसी,जतन गरी जोगाउथे आफ्नै गला रेटिजाने, खुकुरिको धार भयो हाम्रो माया नमुना, बन्छ भन्थे कुनैबेला आज आफ्नै अगाडि,काम नलाग्ने झार भयो

माया त्यसै मर्दैन है, मारिएको हुनसक्छ मन आँफै डेरा सर्दैन, सारीएको हुनसक्छ मनको नेता चुन्नलाई, चुनाबै त गरिदैन मतको झुटो खेलले गर्दा, हारिएको हुनसक्छ साचो कुरा लुक्दैन , जती कोशिस गर तर मनको पिंडा लुकाउन, गाडीएको हुनसक्छ पहाड तराइ बन्दैन , विश्वास तिमी नगरन सस्तो भ्रम फैलाउन, खारिएको हुनसक्छ हास खेल मात्र हो कि, चोखो प्रित लाएका छौ मनको प्यास मेटाउन, नारिएको हुनसक्छ

हारजित भइरहने माया खेल होइन परीक्षा लिई छुट्टाउने पास फेल होइन जहाँ हुन्छ आत्मियता खुशी खुशी मात्र हर्ष न विष्मात हुने, कौवालाई वेल होइन पिंडा पर्दा पोख्ने आशु सफलतामा हासो विश्वास हुन्छ एक अर्कामा जालझेल होइन गन्तब्य एउटै अनी पाइला सँगसगै दुर्घटनामा परी जाने लिग छोडेको रेल होइन समर्पण समझदारी सम्मान हुन्छ त्यहा केही क्षण मोज गर्न, गरिएको मेल होइन

सधैं सँगै हिंड्नेहरु, साथी हुन्नन साथी मिठो वचन बोल्ने सबै,जाती हुन्नन साथी बगैचामा अनगिन्ती, फुलहरु फुल्छन सबै फुल्ने फुलहरु, पाती हुन्नन साथी जीवन माथि एक्कासी, ग्रहण लागेपछी अन्धकार मात्र सधैं, राती हुन्नन साथी चारैतिर अन्यायको, कालो वादल छायपछी न्याय खोज्ने हातहरु, माथि हुन्नन साथी आफ्नो लागि मात्र वाच्ने, चलन भएपछी दु:ख पर्दा साथ दिने, छाती हुन्नन साथी

सानैमा सिकाइ दियौ नभै हुन्न आजभोलि किसको मात्र कुरा गर्छौ त्यसले छुन्न आजभोली यताउता सलबलाउने यो चन्चले मनलाई खोजी राछु भोटे ताल्चा लगाइ थुन्न आजभोली करकापमा हिजो सम्म एक गिलास बलै जान्थ्यो सिकेको छु भट्टी छिरी पिउन टुन्न आजभोली पालै पालो हत्या भयो दिदी भहिनी दाजु भाईको चोट सहने बानी पर्‍यो अह रुन्न आजभोली मिठो भाषण गर्छन् सबै कसको विश्वाश गर्ने सार्है कठीन भयो हजुर नेता चुन्न आजभोली

तिमीलाई के थाहा सानी,चोट यो मनको क्षणक्षणमा मुर्छा पार्ने, विस्फोट यो मनको किनार लाग्न पाएनन, मेरा मिठा सपनाले खरानी भो एक निमेष मै, अठोट यो मनको हिजो सम्म राम्रो भन्थ्यौ, आज नानाभाती के पायौ खै अनायसै, खोट यो मनको आँफैसँग दंग पर्थे, कस्तो युगल जोडी अन्धकार भित्र रहिछ, छनोट यो मनको मेरो नजिक नआउ, जाउ अब परपर बन्द भए तिमी खेल्ने, कोर्ट यो मनको